bir kadın bir adam...

bir kadın
ince, zarif, ölümcül hastalıklı
ve bir adam
bakıyor pencereden...

kadın inatla yaşam ağacının
dalına tutunmakta
ve adam
yaşlanmış bedenine rağmen
coşkuyla söz ediyor
gelecek günlerden

kadın
daha dün
müphem sözcükler
dinledi doktorundan
azalan günler
falanda feşmekan...



ve adam
inadına dem vurmakta
20 yıla sığan
çok uzun yaşamlardan

biri bakıyor
biri yazıyor
her bakış ve sözleri
gelecekten

bakıyorlar
inadına emekçe
yazıyorlar
inadına açan çiçeği
ve telaşı
bilcümle
börtü böcekte

adam
büyütmüş adamlığını
bir halkın kavgasında

güneşlenmiş her gün
en karanlık
zindanlarda

yüzüne kapanan
demir kapılar
esir alamamış
yüreğindeki
"dışarısı"nı

ve kadın
büyütmüş kadınlığını
hoyratlığında
hem fabrikaların
hem de bıyık burmalarında...
kendini "erkek" sananların..

.

ne bunların mengenesi
geri adım attırmış
ne de hastalıkların...



geçen gün uğradım onlara
ve okudum son sözlerini
heybetli mezarlarında
"Vardık, varız, var olacağız"
yazıyordu inadına...