topla sebestian kalbimi

sesini duyayım gözlerini göreyim diye 
sıçrayıp kalktım kör uykulardan
 
koştum sevdalı sözcüklerle
 
duvar duydu gök duydu
 
denizde balık duydu
 
- o duymadı Sebestian
başka dünyalardaydı, sağırdı.

bekledim zaman durdu
oysa her dakika çok ağırdı
kayboldu sesim 
kaybolmadı sessizliği...

Aşkımız burada nasılda yetim
topla Sebistian kalbimi 
- umutlu yalnızlığımıza gidelim 
Oturalım ıssız bir meyhaneye 
- tek anlayan mey'dir bizi
gelmişine geçmişine 
içelim sebestian, 
küfredelim




Sebestian topla kalbimi
biliyorum 
şimdi kalbim 
çok ağırdır
aşkımdan
 


Öldür ve göm kalbimi 
Sebestian 
eğer ki 
taşıyamazsan...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

PAPAZIN BAĞI: BİR CENNET PARÇASININ HİKAYESİ...

ANKARA’NIN İKİ YÜZYILANA DAMGA VURMUŞ BİR TARİHİ YAPIT: ABİDİNPAŞA KÖŞKÜ

şarap,kadın,şiir...-şiir-