yolculuk...

saat kaç neredesin kim bilir hangi yalnızlıkta
bütün dillerden sana şarkılar çalmalıyım
hangi gemi kalkar gittiğin yolculuğa
 
ela gözlerine sevdadan demir atmalıyım...
biliyorum şimdi karanlıktasın ve üşüyorsun
o minik ellerini avuçlarıma almalıyım...
gittin ardında sahipsiz güller bırakarak...
senin her gülüne ben bülbül olmalıyım...




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

PAPAZIN BAĞI: BİR CENNET PARÇASININ HİKAYESİ...

ANKARA’NIN İKİ YÜZYILANA DAMGA VURMUŞ BİR TARİHİ YAPIT: ABİDİNPAŞA KÖŞKÜ

şarap,kadın,şiir...-şiir-