Baharatlı şiir


 


Nerden gördüm, nasıl takıldı aklıma

dişil uzuvlar altındaki  o tarifsiz muamma.

Ateşi özleyen bir mum gibi donakaldım

dokunsa, hemen oracık da eriyeceğim sandım.

Biraz tarçın, azıcık  biber, mis kokulu karanfil.
 
Gözleri  dipsiz kanyon, bakışları derin dalgalı nehir,

sevişse eminim rockın rol gibi sevişir.

Uçarı kaçarı yok, bu kıza ölümcül vurulacağım,

durum vahim, durum hiç umutvar değil.

Biraz tarçın, azıcık biber, mis kokulu karanfil.




Bu dünya dar  geliyor besbelli  O’na, 

kim bilir hangi kozmosun kızı.

Yabancı, hesaplı dostluklara; umarsız sevgi hırsızı.

Tek yönlü bir yoldayım, kafamsa pek çetrefil.

Biraz tarçın, azıcık biber, mis kokulu karanfil.





Gözlerinde henüz keşfedilmemiş bir yıldızın parıltısı.

Yürüyüşünde bitmesini istemediğim o nihavent raksı.

Bazen elimi uzatsam  sanki  avuçlarımdadır,

bazense ulaşılmaz aşkı anlatan lirik bir şiir.

Biraz tarçın, azıcık biber, mis kokulu karanfil.



Bir bakarsın, aratmaz dobralığını çingene dilberinin.
Bir bakarsın,yapay  zarafeti bir  asilzadenin

Hiç ummadığım anda girdi kalbime,
Doğan bir güneş gibi tam ortasında gecenin
Başıma gelen, bilin ki bu kız  yüzündendir!
Biraz tarçın, azıcık biber, mis kokulu karanfil
 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

PAPAZIN BAĞI: BİR CENNET PARÇASININ HİKAYESİ...

ANKARA’NIN İKİ YÜZYILANA DAMGA VURMUŞ BİR TARİHİ YAPIT: ABİDİNPAŞA KÖŞKÜ

şarap,kadın,şiir...-şiir-