Sevda Üstüne



 
Sevdalar
 
Gökyüzüne tırmanmış
 
Her gün yeniden yeniden
 
Çiçeklenen günebakanlara benzer
 
Bu yüzden ne solar bir gün
 
Ne düşer dillerden
 

 Ve sevdanın gözlerinden başka
 
Işığın sessizlik hücresindeki tutsaklığına
 
Bu kadar parlak
 
Bu kadar canlı
 
Hiç kimse ağlayamazdı
 

 Samanyoluna soluk soluğa koşan
 
Bir yıldız mıdır sevda
 
Belki bir yıldız kümesi
 
Belki bir takım ada
 

 Şu güneşte terk edebilir bizi
 
Unutabilir gözlerimizin güzelliğini
 
Kim bilir belki
 
Usulca girer tanrıların koynuna
 
Ve sıyırır hafifmeşrep bir elbise gibi üzerinden benliğini
 

 

 

 

 
Ancak sevdalar önleyebilir ihaneti
 
Ve her şey bitti dendiği anda
 
Durduğunda yani yüreğimizdeki direnç saati
 
Ancak sevdalar taşıyabilir
 
Gönlümüzdeki vadiye
 
Işıklarını ekvator mevsiminin
 
 
Ve yedi iklimin çiçeklerini
 
 
 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

PAPAZIN BAĞI: BİR CENNET PARÇASININ HİKAYESİ...

ANKARA’NIN İKİ YÜZYILANA DAMGA VURMUŞ BİR TARİHİ YAPIT: ABİDİNPAŞA KÖŞKÜ

şarap,kadın,şiir...-şiir-