Berfo Ana Ağıtı! (şiir)

Tükenmiş bir yaşamın  penceresinden
Bakıyorum sana ey oğul!
Sana hançerlenmiş bir kalbin
çığlığı ile sesleniyorum.
Bir bilsen nasıl acıyor, nasıl kanıyor
Bütün öptüğün yerlerim tek tek
En çok avuçlarım özlüyor seni
Dün gibi hatırımda oğul
Hançeri gözlerinin uçurumdan derin izleri.
Haritadan çıkarılmış bir ülkedeyiz ey oğul
Fotoğrafların çalınmış albümlerinden...
Kim yaktı gül bahçemizi, ey oğul
Gökyüzündeki bu kan ne?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

PAPAZIN BAĞI: BİR CENNET PARÇASININ HİKAYESİ...

ANKARA’NIN İKİ YÜZYILANA DAMGA VURMUŞ BİR TARİHİ YAPIT: ABİDİNPAŞA KÖŞKÜ

şarap,kadın,şiir...-şiir-