Sevdalar
Gökyüzüne
tırmanmış
Her
gün yeniden yeniden
Çiçeklenen
günebakanlara benzer
Bu
yüzden ne solar bir gün
Ne
düşer dillerden
Ve
sevdanın gözlerinden başka
Işığın
sessizlik hücresindeki tutsaklığına
Bu
kadar parlak
Bu
kadar canlı
Hiç
kimse ağlayamazdı
Samanyoluna
soluk soluğa koşan
Bir
yıldız mıdır sevda
Belki
bir yıldız kümesi
Belki
bir takım ada
Şu
güneşte terk edebilir bizi
Unutabilir
gözlerimizin güzelliğini
Kim
bilir belki
Usulca
girer tanrıların koynuna
Ve
sıyırır hafifmeşrep bir elbise gibi üzerinden benliğini
Ancak
sevdalar önleyebilir ihaneti
Ve her
şey bitti dendiği anda
Durduğunda
yani yüreğimizdeki direnç saati
Ancak
sevdalar taşıyabilir
Gönlümüzdeki
vadiye
Işıklarını
ekvator mevsiminin
Ve
yedi iklimin çiçeklerini
Yorumlar
Yorum Gönder