Sosyalist siyaset açısından ilkeler önemlidir. Ama bu ilkelerin kendisi değildir sosyalist siyaset.

11 Haziran 2015 · 
"Sosyalist siyaset açısından ilkeler önemlidir. Ama bu ilkelerin kendisi değildir sosyalist siyaset.

Tıpkı bir binayı ayakta tutan kolonların yaşamsal önemde olması ama o binanın kolonlardan ibaret olmaması gibi.

Eğer sadece kolonlardan ibaret olsaydı, yani duvarı, penceresi vb. ile yaşam kazandırılmasaydı; aslında kolonların da hiç bir önemi kalmazdı.

Eğer biz siyaset adına yalnızca ilkeleri deklare etmekle yetiniyorsak, kendimizi ne kadar ahlaklı, kusursuz, günaha ve kire batmamış saysak da, aslında durum tam aksinedir.

Zira biz o ilkelerin, o en değerli yaşam ve siyaset iskeletinin katili olmuşuzdur çoktan.

Bunları şu nedenle söylüyorum.

Evet sosyalizm kesin olarak dini siyasetinin referansı kabul etmez ve tartışmasız biçimde milliyetçi değil, enternasyonalisttir. 

Peki toplumda ve siyasette egemen bir unsur olan "din", "milliyetçilik" vb. vb. konularında sosyalistler ne yapacaktır. Bunlara ilişkin "kahrolsun"la ya da kayıtsızlıkla mı yetinecektir.

Böyle yapmakla yetinmek görünüşte ilkelere zeval vermeyecektir; ama "siyaset"te olmayacaktır. Siyaset olmadığı için de o ilkeler ortada çıplak kalan kolonlar gibi, anlamsızlaşacak ve çürümeye terk edilecektir.

Sosyalistler, ilkeleri doğrultusunda dini ve milliyetçiliği kendi siyasetleri içinde yeniden üretmek durumundadırlar. Burada uzun uzadıya değinmek olanaksız ama bu eklemlemenin siyasi araçları ise "laiklik" ve "yurtseverlik"tir. 

"Yurtseverlik utangaç milliyetçiliktir", "laiklik utangaç din savunusudur" diyerek "ari lekesiz bir enternasyonalizmi" ve "açık/cepheden bir din eleştirisini" siyaset sananlar, sözde ilkesellik adına, ilkeleri "ölü aforizmalara" dönüştürenlerdir.

İşte en zor alan... 

Bu alanda ya ilkeleri dejenere edecek ve sosyalist raydan çıkacaksınız ya da o ilkeleri ete kemiğe büründürecek, yaşayan, değiştiren, kendini gerçek kılan bir fener gibi kullanacak, "devrimci sosyalist" olacaksınız."